We konden ons opmaken voor een Europese week. Deze week stond de uitwedstrijd in Hoogezand/Sappemeer op het programma. Nee, we vinden niet dat dat zo ver weg ligt, maar we speelden in de Europahal. Vanaf de parkeerplaats is het nog een flink eind lopen, via de asbaktegel kom je uiteindelijk bij de hoofdingang van deze sporthal. Die ook bekend staat om zijn sfeervolle kantine. Dit is inclusief systeemplafond en TL-bakken. De hoofdsponsor (Monuta) heeft de inrichting van de aula, ik bedoel kantine, ook mogen verzorgen. Wie er achter de gordijnen lag opgebaard is ons onbekend. Ook staat de hal bekend om z’n lange gang naar de kleedkamers. Via Kielwindeweer kom je uiteindelijk aan de andere kant van de sporthal uit bij de kleedkamers. We waren voorbereid en hadden de wandelschoenen meegenomen. Jurri had van de week al gebeld met de kantine en beslag gelegd op alle beschikbare gehaktballen. Daar keken we voor de wedstrijd al naar uit!
Een aantal jaar geleden zijn we elkaar uit het oog verloren. Of wij degradeerden uit de hoofdklasse, of jullie promoveerden naar de 3e divisie. Waar jullie bleven door ontwikkelen richting 2e divisie werden wij een stabiele hoofdklasser. Nu, met wellicht een beetje geluk, zijn wij gepromoveerd naar de 3e divisie en zijn jullie (wellicht met pech, dat weet ik niet) gedegradeerd naar de 3e divisie. Nu komen we elkaar weer tegen. Het waren altijd leuke wedstrijden waarin Krathos er meestal vandoor ging met de meeste punten. Zo ook vandaag, maar daarover later meer.
Leden zullen, denk ik, vaak de vraag krijgen; ‘Krathos? Waar staat Krathos voor?’. Vaak volgt een lange stilte met een diepe zucht. Het was de bedoeling dat Krathos Kratos zou gaan heten. Een bestuurslid heeft bij de notaris een foutje gemaakt en een ‘h’ toegevoegd. Kratos is een Griekse god, de personificatie van sterkte en kracht. Een directe bloedverwant van Zeus. Krathos was niks, is niks en blijft niks.
Na het teleurstellende resultaat en dito getoonde spel konden we twee dingen doen. Niks en helemaal niks….beide hebben we gedaan. De gemeente Groningen heeft een bizarre regel dat de sporthallen tijdens de vakantie gewoon open zijn, maar de gymzaaltjes zijn dan dicht. Ondanks dat we een eigen sleutel hebben, we niemand in de weg zitten, mogen we de gymzaal niet in. Dat kwam stiekem ook wel goed uit. Jurri had bereikbaarheidsdienst. Erwin had nog een setje bond, blauw en dikke vingers. Harald had ineens last van zijn knie. Ssssikkema is net weer hersteld van een bovenbeenblessure. De treinen reden niet, dus Robbert ‘George’ van V. Kon niet komen. J-J stelde beachen nog voor, maar daar was het weer ook niet naar. Iedereen heeft dus verplicht naar Ajax gekeken en is vroeg naar bed gegaan.
Met een flinke selectie gingen we naar Hoogezand toe. Tot vlak voor de wedstrijd telden we nog 6 spelers. Gelukkig kwam Sssikkema ook nog, 7 man….niet meer, niet minder. Op de homovriendelijke paarse vloer brachten we de volgende opstelling in het veld. Kisjes ‘stil not dead yet’ begon op hoofdaanval, samen met Jurri. Rolf op spelverdeling en J-J op diagonaal. Harald en Sikkema op hoofdblok en Youp op libero. Het klasse verschil werd meteen duidelijk. Dat we enigszins kansloos waren was vanaf punt 1 duidelijk. 25-16 maakte duidelijk wie er beter was. In set twee wisselden J-J en Kisjes ‘stil not dead yet’ van plek. Dit betekende dat de pass iets beter ging lopen. Aan het eindresultaat was dit nog niet te zien, 25-16. Set 3 was niet veel beter met 25-18. We hadden de tegenstander genoeg in slaap gesust en deden in set 4 ineens weer mee. Met 22-18 stapten we het slotstuk in. Hier trokken we ook helaas aan het kortste eind, 25-23.
4-0 voor Kratos, volledig verdiend. Als we hier een set hadden weggesleept was dit niet terecht geweest. blokkerend waren ze beter, aanvallend waren ze beter, passend hadden ze het beter voor elkaar, kortom alles wat beter. Het verschil tussen hoofdklasse en 2e divisie werd wel heel duidelijk. Snel naar de aula voor de koffie en cake. We zaten te wachten op Andrea Bocelli (Time to say goodbye) of Paul de leeuw (de Steen of Waarheen, Waarvoor), maar die kwamen niet voorbij door de speaker. Na twee biertjes namen we respectvol afscheid en verlieten we stilletjes en ingetogen de sporthal. Op naar volgende week, waar we gaan proberen om Dio Bedum in Selwerd op te rollen.